Która włoska dynastia pokochała pierożki dyniowe? Jakie danie tak zachwyciło dramaturga z Katanii, że krzyczał z radości? W Cookingbox.pl znajdziesz 15 włoskich regionów, niesamowicie różnych pod względem kulinarnym i kilkadziesiąt przepisów na dania, które z łatwością przyrządzisz samodzielnie w domu. W paczce dostaniesz wszystkie potrzebne składniki od mięs przez warzywa, makarony, sery aż po najbardziej wyszukane przyprawy i zioła. Oto nasze propozycje na wakacyjne przyjęcia ze znajomymi i rodziną. Zabłyśnij nie tylko pysznymi daniami, ale też anegdotkami na ich temat!

·         La pasta alla Norma- sycylijskie arcydzieło

La pasta alla norma, to jedna z najbardziej popularnych wersji podania makaronu na Sycylii. Uznawana jest tam za prawdziwy symbol lokalnej tradycji kulinarnej. Zwykle serwowana jest z makaronem w kształcie niewielkich rurek, tzw. maccheroni, które z dodatkiem sosu pomidorowego, smażonych bakłażanów, ricotty, a także świeżej bazylii, tworzą nieziemską kompozycję. Jak w przypadku innych dań regionalnych, podobnie i to, szybko zyskało popularność, stając się znanym i cenionym, najpierw na terenie całej wyspy, a później w innych regionach Włoch.

Wszystko wskazuje na to, że nazwę tej potrawie nadał Nino Martoglio, ceniony dramaturg z Katanii, który w obliczu talerza pełnego makaronu, miał niegdyś wykrzyczeć „Chista è ‘na vera Norma!". Porównując danie do dzieła słynnego kompozytora Vincenzo Belliniego, którego imię nosi dziś Teatro Massimo Bellini, chciał on nie tylko dać wyraz opinii, iż jest ono taką samą doskonałością, jak słynna dziś opera, ale również przekazać światu, że ów niesamowity smak, powinien stać się normą i nowym standardem sycylijskiej kuchni.

·         Parmigiana di melanzane - włoska zapiekanka z bakłażana

Parmigiana di melanzane to danie typowe dla kuchni południowego regionu Włoch, w kwestii którego, Sycylia oraz Neapol toczą zacięty spór do dzisiaj. Dotyczy on przede wszystkim jego pochodzenia, tzn. gdzie tak naprawdę potrawa ta pojawiła się po raz pierwszy. W związku z tym, że nie zachowały się żadne pisma historyczne, które pozostawiałyby jakiś ślad na ten temat Sycylia, Neapol, a także Parma niestrudzenie przekonują, że to im należy przypisywać tę zasługę.

Nie do końca jasne jest również to, która z popularnych wersji dania powinna zostać uznana za tę główną. Najważniejszy wspólny element ich wszystkich to oczywiście bakłażan, połączony według powtarzalnego schematu z innymi składnikami, w końcowym etapie zapiekany.

Zapiekanka sycylijska, neapolitańska, parmeńska… trudno rozsądzić, gdzie tak naprawdę danie to pojawiło się po raz pierwszy, dlatego najlepiej to danie zdefiniować po prostu jako włoski klasyk.

·         Cappellacci di zucca - pierożki dyniowe

Cappellacci di zucca narodziły się, aby usatysfakcjonować wybredne podniebienia dynastii Este. Zostały docenione już w czasach odrodzenia i nieustannie utrzymują swoją wyjątkową pozycję we Włoszech.

Ta wyrafinowana potrawa, od długiego czasu postrzegana jako symbol Ferrary, ma swoje korzenie już w epoce odrodzenia. Pierwsze świadectwo, z pomocą którego możemy zasięgnąć informacji na temat tajemnej recepty, pochodzi z 1584 roku. Jest to przepis, sporządzony przez Giovanniego Battistę Rossettiego- nadwornego kucharza księcia Alfonso II d'Este.

Pierwotny przepis różnił się nieznacznie, od tego który znany jest obecnie. W związku z tym, że dużą popularnością cieszyły się dania o słodko-kwaśnym, zdecydowanym smaku przypraw, do farszu dodawano również cynamon oraz imbir. W wersji, znanej w dzisiejszych czasach, zachowała się tylko gałka muszkatowa. Aby nasze capellacci di zucca jak najbardziej przypominały wyśmienitą wersję oryginału, musimy pamiętać o dobrej jakości składnikach. Bardzo istotny jest dobry parmezan!